Marcel Grauls

In het bedrijfsalbum van de firma Lego staat een vreemd kiekje waar op de troosteloze venen van het Deense Jutland te zien zijn. Op de voorgrond zijn vijf mannen bezig met het steken van turf. De jongste, achteraan, steekt de plaggen af, drie anderen wrikken ze verder los en de vijfde, vooraan, steunend op één knie, maakt de stapels. Het is oorlog, de Duitsers hebben Denemarken bezet. Voor particulieren is geen brandstof beschikbaar en de bevolking is gedwongen met turf in haar energiebehoeften te voorzien. De man die knielt is Ole Kirk Christiansen, de stichter van de speelgoedfabriek Lego, een van de grootste ter wereld. In 1942 is Ole Kirk vijftig jaar oud. Zijn leven is er een van armoede en rampspoed geweest en nieuw onheil moet nog komen.

Lees meer

‘De lavalamp’, zei de uitvinder ervan ooit, ‘heeft een cyclus zoals die van het leven zelf: ze groeit, verslijt, vervalt, verdwijnt en begint dan weer helemaal opnieuw.’ Edward Craven Walker werd zelf 82 jaar oud, hij mocht het dus allemaal meemaken: hij bracht de vreemde lamp in 1963 op de markt, tegen het indevan de jaren zeventig zakte ze weg, in de jaren tachtig was ze op zeker ogenblik helemaal verdwenen. Einde van de jaren negentig stond ze er weer.

Lees meer

De eerste keer dat een breed publiek met een laserstraal kennismaakte, was in de James Bondfilm Goldfinger (1964). In een beroemde scène ligt Bond, gespeeld door Sean Connery, vastgebonden op een tafel van goud. Een laserstraal die de tafel in de lengte doormidden snijdt, baant zich al knetterend een weg tussen Bonds gespreide benen.

Bond gebruikt eerst zijn flegma als wapen en zegt tegen Goldfinger: ‘Thank you for the demonstration.’ Als de straal zijn kruis nadert, krijgt de geheim agent het toch benauwd en vraagt: ‘You expect me to talk?’ Waarop Goldfinger antwoordt: ‘No, Mr. Bond, I expect you to die.’
In werkelijkheid was de tafel eerst doormidden gezaagd en daarna overschilderd. Vervolgens deed iemand vanonder de tafel met een brander de lijm smelten. De straal ziet eruit als de vlam van een lasapparaat; ze knettert ook, terwijl een echte laser in dit geval nauwelijks warmte en geen geluid zou hebben geproduceerd.

Lees meer

‘Een kroonkurk’, zegt de Dikke Van Dale, ‘is een metalen flessendopje met rondom inknijpingen, waardoor het aan een kroon herinnert.’ Het dekseltje is spotgoedkoop, kan makkelijk machinaal op een fles worden aangebracht en weer verwijderd, het sluit een fles perfect af zodat de prik, het koolzuur, niet kan ontsnappen en het gebruikte dopje kan zonder problemen opnieuw worden verwerkt. Maar zo helemaal perfect is het ding niet ter wereld gekomen. Alleen al in de Verenigde Staten bestonden 150 gekke en minder gekke sluitingen, toen ene William Painter meer dan honderd jaar geleden met een 151ste versie voor de dag kwam. Een onverbeterlijk exemplaar, zou later blijken.

Lees meer

Melitta Liebscher werd in 1873 geboren in Dresden. Ze was getrouwd met Hugo Bentz, afdelingschef van een plaatselijk warenhuis en ze had twee zonen, een van negen en eentje van vier. Op een zondagmiddag begin 1908 kwam ze samen met enkele vriendinnen tijdens de ‘Kaffeeklatsch’ op het idee om het koffiedik uit haar lievelingsdrank te weren.

Lees meer

Vader Giovanni Jacuzzi (1855-1929) was afkomstig uit het dorpje Casarsa della Delizia, Friuli, ten noorden van Venetië. In die streek heerste tegen het einde van de negentiende eeuw grote hongersnood. Vanaf 1890 week de bevolking massaal uit naar Amerika, Canada, Australië of Argentinië. 1913 was een recordjaar: 600.000 Italianen verlieten hun land om het geluk elders te gaan zoeken. Tussen 1907 en 1921 verhuisde Giovanni’s complete gezin met zeven jongens en zes meisjes naar Californië.

Lees meer

‘Het is als een droom’, zei de 95-jarige Momofuku Ando op een persconferentie eind juli 2005 in zijn noedelmuseum in Ikeda, bij Osaka. Het ruimteveer Discovery bevond zich op dat ogenblik in de ruimte, niet alleen met de Japanse kosmonaut Soichi Noguchi aan boord, maar voor het eerst ook met space ramen, ruimtenoedels. De stokoude heer demonstreerde voor de camera’s even hoe je ze hoorde te nuttigen, al slurpend dus, en zei: ‘Precies wat het zijn moet. Ik zou zelf ook nog wel de ruimte in willen.’ Voor de uitvinder van de instantnoedels en de cup noodles was het een feest. In de marge van de Discoverymissie hield de typisch Japanse snelle hap in die dagen heel het land in de ban.

Lees meer