berlitzmethode

methode om vreemde talen te leren

Naar de Amerikaanse leraar Maximilian D. Berlitz (Württemberg 1852 New York 1921).

Als directeur van een handelsschool ontwikkelde Berlitz in de VS een methode om een taal aan te leren die niet op een grondig begrip van de taalregels steunde, maar op een snelle verwerving van de omgangstaal.

In 1878 richtte hij een eigen school op in Providence, de hoofdstad van de staat Rhode Island. Het succes was zo groot dat hij meteen met scholen in New York en Parijs kon beginnen.

Principieel werkten in de Berlitzscholen alleen leerkrachten voor wie de onderwezen taal hun moedertaal was. Berlitz ging ervan uit dat een vreemde taal het best geleerd wordt in een land waar ze gesproken wordt, maar dat niet iedereen de gelegenheid heeft om lang in het buitenland te verblijven.

De school moest dus een kunstmatig stukje buitenland creëren.
Sterke uitbreiding vond plaats door zijn neef Harrison Berlitz (1873-1932). Er zijn vandaag in de hele wereld nog 300 Berlitzcentra en 26 daarmee verbonden vertaalbureaus.

Charles Berlitz (°NewYork 1914),een kleinzoon van Maximilian, studeerde in 1936 af in Yale. Het bedrijf nam onder zijn leiding tijdens de Tweede Wereldoorlog een hoge vlucht toen de Amerikaanse soldaten in alle mogelijke talen moesten worden getraind.

Later raakte hij gefascineerd door allerlei mysteries die onze wereld teisteren.

In 1974 verscheen van hem onder meer De Bermudadriehoek, over een gebied in de Atlantische oceaan waar opvallend veel schepen en vliegtuigen zouden verdwijnen, en in 1980 Het Roswellindicent, over het vermeende neerstorten van vliegende schotels in het dorpje Roswell, New Mexico.