Ahasverus

Naar Ahasverus, figuur uit een middeleeuwse christelijke legende.

In het Nederlands werd Ahasverus pas bekend nadat in Leiden in 1602 de vertaling van een Duits volksboek verscheen. Volgens dit verhaal was Ahasverus een schoenmaker die Jezus Christus voor zijn deur wegjoeg toen deze met zijn kruis op weg was naar Golgota en op een bank even wou rusten.

Ahasverus werd veroordeeld om tot het Laatste Oordeel over de aarde te zwerven. Later werd hij vooral het symbool van het zwervende en vervolgde joodse volk. Voor Goethe is Ahasverus de rationele mens die, verstoken van het geloof in iets hogers, twijfelend en morrend door het leven gaat.

Het thema van de rusteloze zwerver die het eeuwige leven heeft, is in de literatuur vaak behandeld, o.a. door Eugène Sue in Le Juif errant (1844) en August Vermeylen in De Wandelende Jood (1903).